همه چیز درباره Kevin Parry ؛ جادوگری که پیر نمی‌شود
کِوین پری (Kevin Parry) متولد ۸ ژانویه ۱۹۸۷، اصالتا استرالیایی و ساکن کانادا است. او در بچگی آرزو داشته که جادوگر شود و حالا خوشحال است که بالاخره این شغل نصیبش شده است.
Kevin امپراطور یک قلمروی بزرگ است. فرمانروای نجیب و فروتن این سرزمین پهناور، بدون حاشیه و سروصدا، ایده‌های شخصی‌اش را دنبال می‌کند. می‌توان گفت این فرماندۀ تودل‌برو، جذاب‌ترین شغل دنیا را دارد. زیرا او دقیقا همان‌طور زندگی می‌کند که دلش می‌خواهد. صفحۀ اینستاگرام او مملو از ایده‌های مختلف است. او به روی آینه شمشیر می‌کشد و در آن فرو می‌رود، با ارواح ترسو و بزدل همنشین می‌شود و آنها را مانند مگس می‌تاراند، سرش را روی میز می‌کوبد و تبدیل به توده‌ای از یخ می‌شود، روی زمین میفتد و تبدیل به چند بادکنک قرمز می‌شود، به بالا می‌پرد و تبدیل به کدو می‌شود و سپس به پایین میفتد و تکه تکه می‌شود.
وقتی مرغ اندیشه، بال‌هایش را به دیواره‌های قفس ذهن می‌کوبد، سرزمین خیال گسترده می‌شود. Kevin این معنا را در ویدئویی نشان داده است. او با کوبیدن مشت خود به دیواره‌های قاب تصویر، آن را بزرگتر می‌کند و نسبت تصویر را از کادری باریک به چارچوبی بزرگتر و جادارتر تغییر می‌دهد.
زوایای درخشان
او از سال ۲۰۱۰ به مدت ۵ سال در استودیوی لایکا (Laika) حضور داشته و توانسته است در سه استاپ موشن بزرگ و جهانی کوبو و دو تار (Kubo And Two Strings) غول‌های پاکتی (Box Trolls) و حلقۀ گمشده (The Missing Link) جزو تیم انیماتورهای اصلی باشد. هر سۀ این استاپ موشن‌ها نامزد جایزۀ اسکار شده‌اند.
صفحۀ اینستاگرام Kevin بیش از یک میلیون فالوئر دارد و صفحۀ یوتیوب او نیز که در سال ۲۰۰۶ ایجاد شده، ۲۱۵ میلیون و ۸۰۰ هزار بازدید داشته است و این روند همچنان ادامه دارد. صفحات او به طور مرتب و هربار با ایده‌ای درخشان‌تر بروزرسانی می‌شوند و فالوئرها مشتاقانه منتظر ویدئوی بعدی می‌مانند.
خاطره/حادثه
چهرۀ Kevin و فیزیک بدن او آنقدر کودکانه است که کسی باور نمی‌کند ۳۴ ساله باشد. اتفاقا این موضوع مایۀ خوشحالی این جادوگر جوان است. زیرا حالا حالاها وقت دارد تا با جادوهایش بینندگان را شگفت‌زده کند و لحظات خوشی را برایشان به وجود بیاورد. او می‌گوید که بی‌صبرانه منتظر است تا به سن ۶۰ سالگی برسد ولی همچنان یک کودک به نظر برسد تا باز هم بتواند بینندگانش را مبهوت کند!
ولی این انیماتور نازک نارنجی بر خلاف ظاهر خود که مانند نوجوانی ۱۵ ساله است، توانسته از حادثه‌ای در استودیوی لایکا جان سالم به در ببرد.
یکی از بزرگترین عروسک‌های استاپ موشن باکس ترولز حدود ۲ متر طول داشت. Kevin مجبور بوده برای انیمیت کردن آن بارها از نردبانی که در کنار عروسک بود بالا برود و آن را حرکت دهد و دوباره پایین بیاید و از مانیتور دوربین نگاهی به صحنه بیندازد. او آنقدر این کار را تکرار می‌کند که دست آخر سر او با دیوار برخورد کرده و دچار حادثه می‌شود و عوامل فیلم او را برای بخیۀ سرش به بیمارستان می‌فرستند.
ویدیوی فوق العاده اسرار درون میوه ها اثر Kevin Parry
چرا جادو؟
یکی از آرزوهایKevin این بوده که بتواند پرواز را تجربه کند. او با دیدن فیلم‌های سینمایی مثل مری پاپینز (Mary Poppins) یا شعبده‌بازهایی مثل دیوید کاپرفیلد (David Copperfield) آنقدر هیجان زده می‌شده که بارها روی میز خود می‌ایستاده و به قصد پرواز به پایین می‌پریده ولی حالا با استاپ موشن همین کار را در دنیای مجازی انجام می‌دهد و از کار خود بسیار راضی است.
شاید شما هم بدانید دیوید کاپرفیلد شعبده‌بازی بود که در دهۀ ۱۹۰۰ ظهور کرد. تعداد بلیط‌هایی که او توانسته بفروشد حتی از مایکل جکسون و مدونا هم بیشتر است. دیوید کاپرفیلد نخستین شعبده بازی‌ست که توانست بدون کابل پرواز کند. Kevin نیز از کودکی همیشه دلش می‌خواسته مانند او باشد و بتواند با تردستی‌هایش مردم را سرگرم کند. او اکنون در ویدئوهایش مانند زَک کینگ (Zach King) شعبده‌باز دیجیتالی اینستاگرام، با استفاده از حقه‌های سینمایی این کار را انجام می‌دهد.
آغاز راه
Kevin در سال ۲۰۱۰ از کالج انیمیشن سازی شریدان (Sheridan college) فارغ التحصیل شده است. جالب این جاست که قبلا درخواست او برای ورود به این کالج رد شده بود ولی ناامیدی در کار هنرمندان وجود ندارد. این که می‌بینیم نام کسی به عنوان انیماتور اصلی سه فیلم موفق سینمایی در تیتراژها درج می‌شود اتفاقی برق‌آسا و خالی از رنج نیست، بلکه سال‌ها شکست و تلاش دوباره در پشت آن نهفته که ما از آن بی‌خبریم. در رسانه‌ها فقط اخبار موفقیت‌ها را منعکس می‌کنند.
اولین استاپ موشن کِوین مدار شمالگان (The Arctic Circle) نام دارد که او برای پایان‌نامۀ تحصیلی‌اش ساخته است. این فیلم توانسته در بین آثار سایر همکلاسی‌های کِوین، عنوان درخشان‌ترین ویدئو را به خود اختصاص دهد.
تیتراژ ابتدایی مدار شمالگان و همچنین جملات توضیحیِ درج شده در میانۀ ویدئو، آهنگین است و آوایی سنگین و شبیه به کتب آسمانی دارد که به سبک انگلیسی باستان سروده شده است:
Brutal and Unforgiving – The Arctic Circle- Where All That Grows In Abundance Is Temptation
مدار شمالگان، وحشی و بی‌رحم، جایی که رشد و وفور نعمت در آن فریبی بیش نیست.
داستان در مورد اسکیمویی تنهاست که جعبۀ دربسته‌ای پیدا می‌کند. وقتی او به سمت جعبۀ اسرارآمیز می‌رود این جمله در کادر نقش می‌بندد:
Greed Embraces Our Hero
طمع سراسر وجود قهرمان ما را فرا می‌گیرد
اسکیمو کسی را ندارد که با او در مورد جعبه مشورت کند. بنابراین خودش به تنهایی تصمیم می‌گیرد، به تنهایی گرفتار می‌شود و هیچکس نیست که به او کمک کند تا راز جعبه را فاش سازد. این تراژدی تا بی‌نهایت ادامه دارد و یاریگری نیست که این چرخه را متوقف کند یا بشکند. قدرت کارگردان در این است که بیننده را نیز در این جادو گرفتار می‌کند و امیدی به رهایی از آن نیست.
خلق این اثر به دست یک دانشجوی تازه فارغ التحصیل شده به شکل تحسین برانگیزی فلسفی است. این ویدئو چرخۀ تمام نشدنی طمع را در انسان‌ها به نمایش می‌گذارد.
به نظر می‌رسد که Kevin از انتخاب قطب شمال برای نشان دادن لوکیشن فیلمش منظور و مقصود مشخصی داشته است. قطب شمال مانند محیطی ماتریکسی بدون فضا و زمان است که برای پردازش صحنه و اتفاقات غریب فیلم مناسب است و تماشاچی می‌تواند به خوبی اتفاقات داستان را با توجه به لوکیشن تفسیر کند. در ضمن کِوین کانادایی است و با آن‌جا آشنایی دارد که می‌تواند اطلاعات درستی به بیننده بدهد.
دوباره پافشاری های یک هنرمند موفق دیگر
Kevin در سن نوجوانی دلش می‌خواسته که مهندس معمار شود ولی همزمان به انیمیشن سازی هم علاقمند بوده و این باعث شده که در هر دو رشته درخواست ادامه تحصیل داشته باشد. جالب این جاست که او پس از پایان دبیرستان بارها در رشتۀ معماری پذیرفته شده ولی هیچ وقت در رشتۀ انیمیشن سازی پذیرفته نمی‌شده است. همین باعث شده که او سرسخت‌تر از پیش خود را مجبور کند که حتما در رشته‌ای که قبول نمی‌شده شانسش را امتحان کند.
افتخار عضویت در استودیوی لایکا پس از انتشار استاپ موشن سه دقیقه‌ای مدار شمالگان نصیب Kevin شد. این استودیو پس از انتشار این فیلم با Kevin تماس گرفت و از او دعوت کرد که به لایکا برود. او ۵ سال در ایالت اوریگان آمریکا به شغل انیماتوری مشغول بود ولی به دلیل مشکلات خانوادگی تصمیم گرفت که با همسرش به کانادا بازگردد و رنج دوری از خانواده را کم کند. پس از آن که دیزنی در سال ۲۰۱۵ یکی از بزرگترین پروژه‌های لایکا را کنسل کرد Kevin نیز دلیلی برای ماندن و تحمل سختی‌های زندگی در غربت نمی‌دید و به کشور خود بازگشت.
خوب ببینید تا بتوانید خوب بسازید
تمامی هنرمندانی که کار تصویر انجام می‌دهند، اعم از نقاشان، کارگردانان سینما، انیماتورها و مجمسه سازها، باید تماشاچی خوبی باشند و بتوانند جزییات رفتار پدیده‌ها، انسان‌ها و حیوانات را بهتر از افراد عادی ببینند. زیرا “انسان/حیوان” مانند جمادات نیست که جایی بنشیند و به دیوار زل بزند، او دائم در تکاپو است و بدنش رفتاری از خود نشان می‌دهد که می‌تواند در اثر هنری ثبت شود. بارزترین نمونۀ هنرمندانی که مطالعۀ آناتومی را به شکل جدی دنبال کرده‌اند، لئوناردو داوینچی (Leonardo Da Vinci) است. او علاوه بر تابلوهای نقاشی خود، آثار مهمی در آناتومی بدن انسان و حیوانات دارد و رفتار موجودات را با توجه و ریزبینی عجیبی مورد بررسی و مطالعه قرار داده است.
در داستان زندگی داوینچی آمده است که او حدود ۳۰ جسد را تشریح کرده و حتی از آناتومی چشم انسان نیز به راحتی عبور نکرده است. او برای مطالعۀ دقیق‌تر، چشم اجساد را مانند تخم مرغ آب پز می‌کرده تا بتواند به راحتی آن را بشکافد و مورد مطالعه قرار دهد. زیرا چشم خاصیتی آبکی دارد و وقتی بریده می‌شود مایع درون آن بیرون می‌ریزد و دیگر قابل مطالعه نیست.
می‌گویند که داوینچی برای طراحی از بدن اسب‌ها و پرندگان به مزارع اطراف می‌رفته و ساعت‌ها از حالت‌های مختلف حرکت آنها طراحی می‌کرده است. برای همین طراحی‌های او آنقدر واقعی هستند که حتی حرکت خون در رگ‌های بدن کاراکترهایش هم احساس می‌شود.
از این لحاظ Kevin را می‌توان داوینچی عصر حاضر نامید. زیرا او نیز برای این که بتواند عروسک‌هایش را در استاپ موشن به نحو احسن انیمیت کند ناچار شده است که بدن انسان و انواع حالات چهره و رفتار او را مطالعه کند. این مطالعات در قالب سری ویدئوهایی با نام ۵۰ نوع راه رفتن/ نشستن/ وارد اتاق شدن/ … (۵۰ Ways To …) در صفحۀ اینستاگرام و یوتیوب وی به نمایش درآمده است که بسیار جالب و دیدنی است. تنها تفاوت کارهای Kevin با داوینچی این است که Kevin عنصر اصلی دوران معاصر یعنی طنز را نیز به ماجرا افزوده و از این راه توانسته بینندگان بیشتری را به آثار خود جلب کند.
Kevin در این ویدئوها آنقدر خوب ایفای نقش کرده که فالوئرها فکر کردند او سال‌ها دانشجوی بازیگری تئاتر بوده و به این کار تسلط دارد. ولی او در ویدئوی پرسش و پاسخش گفت که اصلا درس بازیگری نخوانده و تمام این‌ها زاییدۀ فکر و تمرین خودش بوده است.
در زمان کار در استودیوی لایکا هم کِوین برای انیمیت کردن کاراکتر Moon Beast به مدت طولانی حرکت تمساح‌ها و کروکودیل‌ها را در آب و خشکی تماشا کرد و حدود یکسال طول کشید تا بتواند کل سکانس را انیمیت کند. در آخر او کاملا از نحوۀ انیمیت این کاراکتر راضی نیست ولی به این موضوع دلخوش است که این حس در همۀ انیماتورها مشترک است و آنها هم هیچ وقت از نتیجۀ کار خود صددرصد راضی نیستند.
او آرزو می‌کند که کاش فرصتی داشت تا بتواند دوباره Moon Beast را انیمیت کند. او حتی در ذهنش پیشنهادهای بهتری برای حرکت این کاراکتر دارد و دلش می‌خواهد می‌توانست با حرکات تنشی و چالشی بیشتری که به بدن و دم او می‌دهد چهرۀ وحشتناک‌تری از آن به نمایش بگذارد.
کِوین در انیمیشن لینک گمشده (Missing Link) تمامی حرکات کاراکترها را خودش یک بار بازی کرد و از روی فیلمی که از خود گرفته بود موفق به انیمیت کردن عروسک‌های این استاپ موشن شد.
سکانس معروف انیمیشن کوبو و دوتار با انیمیت حرفه ای Kevin Parry
ویدئوهای Kevin صامت هستند. زیرا پرفورمنس بدون کلام کیفیت جهانی‌تری دارد و کسانی که توانایی شنیدن ندارند یا مجبورند ویدئوها را با صدای کم نگاه کنند یا به طور کلی انگلیسی بلد نیستند هم می‌توانند با آن ویدئوها ارتباط برقرار کنند. زیرا همدلی از همزبانی بهتر است.
اولین ویدئوی کوتاه موفق او در مورد جادوگر نوجوانی است که رختخوابش را با چوب جادو مرتب می‌کند. این ویدئو در سال ۲۰۱۵ ساخته و منتشر شد و استقبال گسترده از آن به Kevin ثابت کرد که این راه خوبی برای ساخت ویدئوهایی از این دست است و می‌توان به موفقیت آن امیدوار بود.
تعیین تم برای هر یک از ماههای سال ۲۰۲۰
کِوین در ژانویۀ سال ۲۰۲۰ برای این‌که به صفحۀ خود نظمی بدهد برای هر ماه یک تم تعیین کرد تا بتواند در آن ماه ویدیو هایش را راجع به آن موضوع بسازد. این تم‌های ماهانه از جعبه شروع شد و با کاج کریسمس به پایان رسید. این پروژه آنقدر جذاب بود که بعضی از انیماتورهای حرفه‌ای نیز آثار خود را در تم تعیین شده برای کِوین ارسال کردند تا در صفحۀ او به نمایش درآید. به این ترتیب صفحۀ کوین تبدیل به کلکسیونی از کارهای سایر انیماتورها و شامل ایده‌های جالب و عجیب آنها شد.
استاپ موشن شلنگی و امضاهای شخصی
کِوین در هر کاری که می‌کند امضای خود را دارد. نبوغ او فوق العاده است و بیننده را شگفت زده می‌کند.
یکی از کارهای جالبی که در رزومۀ او وجود دارد این است که در یکی از تم‌های تعیین شدۀ مربوط به ماه ژوئن با موضوع آب، کِوین دیواری را انتخاب کرد و نقش خود را در حالت‌های مختلف بر دیوار حک کرد. او این کار را با شلنگ آب انجام داد و بعد از هر بار عکاسی به کمک همسرش دیوار را خشک کرد تا بتواند دوباره عکس بعدی را بگیرد.
طنز کارهای Kevin نیز جالب توجه است. او در انتهای یک ویدئوی پرسش و پاسخ که مدت زمان آن طولانی بود، برای کسانی که تا آخر ویدئو با او همراه بودند یک سورپرایز ویژه داشت: کارت‌هایی که در دست او بودند و او سوالات را از روی آنها می‌خواند خالی بودند و چیزی رویش نوشته نشده بود. در دست گرفتن آنها فقط به خاطر این بود که Kevin نمی‌دانست باید در طول مدت ویدئو با دست‌هایش چکار کند و باید چیزی در دست می‌گرفته است.
همین خود می‌تواند پاسخی باشد به پرسش‌هایی که درمورد شخصیت و هنر Kevin برای بینندگان پیش می‌آید. زیرا او در همه زمینه‌ها خلاق است و حتی نوع ظاهر شدن در یک ویدئوی معمولی را تبدیل به چالشی می‌کند تا آن را از یکنواختی درآورد.
آموزش ساخت استاپ موشن با جوراب توسط Kevin Parry
دلایل موفقیت Kevin
فرمت:
Kevin برای محتواهای خود نظم و ترتیبی قائل است و ویدئوهای خود را دسته بندی می‌کند. او روانشناسی بینندگان را می‌داند و از آن برای جلب آنها استفاده می‌کند. به همین دلیل است که در سال ۲۰۲۰ برای هر ماه یک تم تعیین می‌کند و مانند یک برنامه ماهانه به آن پایبند می‌ماند و دیگران را هم به آن ترغیب می‌کند.
بیشتر ویدئوهای Kevin هم برنامه و تم دارند و بیننده می‌تواند پیش بینی کند که با باز کردن صفحۀ او شاهد چه محتوایی خواهد بود. بیشتر پست‌های او لوپ‌های نبوغ‌آمیزی هستند که بیننده را وارد فضایی وهم‌آلود می‌کنند.
سرگرمی:
ویدئوهای Kevin خوشایند و سرگرم کننده هستند و همین موضوع فالوئر را ترغیب می‌کند که صفحۀ او را دنبال کند. علاوه بر این او با زمان پیش می‌رود و به بینندۀ خود احترام می‌گذارد. از آن‌جایی که استاپ موشن کار ساده‌ای نیست و ساخت آن زمانبر است Kevin برای هر مناسبتی از قبل برنامه ریزی می‌کند تا درست به موقع آن را در صفحۀ خود قرار دهد و به این ترتیب بینندۀ خود را غافلگیر می‌کند. به یاد ماندنی ترینِ این ویدئوها، کدوی هالوینی است که از حالت یک نوزاد معصوم و ناز تبدیل به یک موجود فرانکنشتاینی بدجنس می‌شود.
-
- شکیبایی:
Kevin برای ساخت ویدئوی کدوی فرانکنشتاینی هالوین حدود ۳۰ کدو تنبل را به شکل‌های مختلف حکاکی و آنها را انیمیت کرده است. این حجم از شکیبایی برای ساخت یک ویدئوی کوتاه ۱۱ ثانیه‌ای واقعا کار ارزشمندی است و نشان دهندۀ احترامی است که او برای کار خود و وقت بینندگانش قائل است.
به همین ترتیب او برای ویدئوهای اسلایس کردن میوه و شکلات، یا برای ویدئوی رشد گلدان به همین میزان و یا حتی بیشتر زمان هزینه می‌کند. در پشت صحنۀ این کارها می‌توانیم انواع خط‌کش‌ها و وسایل جانبی را ببینیم که برای بهتر اجرا شدن کار استفاده شده‌اند. همچنین می‌بینیم که چه دقت و توجهی در کار به خرج می‌دهد تا تعداد شات‌های ویدئوی خود را زیاد کند. در حالی‌که انیماتورهای غیر حرفه‌ای با چند برش ساده به اصطلاح سر و ته کار را هم می‌آورند.
هدف او از نمایش این پشت صحنه‌ها این است که نشان دهد تا چه اندازه در انجام استاپ موشن ماهر است. ساخت استاپ موشن برای غیر حرفه‌ای‌ها شاید دو سه ساعت بیشتر زمان نبرد ولی برای یک انیماتور حرفه‌ای، دقت در جزییات باعث می‌شود که این کار حتی چند روز وقت او را بگیرد.
چند ویژگی Kevin که در سایر انیماتورها وجود ندارد:
- او به هیچ عنوان حاضر نیست برای گرفتن خنده از تماشاگرانش و جلب نظر آنها از تصاویر برهنه و اشارات و علائم بی‌ادبانه استفاده کند. به همین دلیل هر مادر و پدری می‌تواند به راحتی در کنار فرزند نوجوان خود این ویدئوها را ببیند و لذت ببرد.
- خود Kevin هم شخصیت مودب و فروتنی دارد. این مورد را می‌توان در ویدئویی که با تیم برتون (Tim Burton) صحبت می‌کند مشاهده کرد. زبان بدن و حالت ایستادن Kevin در کنار تیم برتون و لحن سوال کردن او سرشار از فروتنی و احترام و ادب است.
- Kevin تا کنون مثل ترنت شای (Trent shy) و دوقلوهای سوئدی (Twin Tales) فیلم‌های خشن از نوع پاشیدن خون به در و دیوار و سر بریدن و مثله کردن عروسک‌هایش نساخته است و بعید است که تا پایان دوران حرفه‌ای خود به سمت این گونه مضامین برود. با این که او از طرفداران تیم برتون است که استاد فیلم‌های ترسناک است، ولی از ترساندن دیگران لذت نمی‌برد. همچنین آثار کِوین از صحنه‌های به دور از ادب و خارج از عرف خالی است. برعکس کریستن لپور (Kirsten Lepore) و پاتاگراف (Patagraph) که ابایی از نمایش این صحنه‌ها ندارند.
- ویدئوهای Kevin بانمک و جذاب هستند و همه تماشاچیان می‌توانند بدون توضیح دادن در کنار بچه‌های کوچک خود فیلم‌ها را تماشا کنند.
- Kevin مانند نوجوانان عاشق تکنولوژی است و پروژه‌های خود را با استفاده از تکنولوژی‌های جدید گسترش می‌دهد. ایده‌های او روز بروز آپدیت می‌شوند و این امتیاز بزرگی برای اوست. حتی خیلی از تماشاچیان فقط برای اطلاع از فناوری‌های جدید صفحۀ او را دنبال می‌کنند.
- Kevin در سن پایین عضو لایکا بوده که برای هر انیماتوری آرزو به حساب می‌آید ولی از این استودیوی معروف خارج می‌شود تا آرزوهای شخصی خودش را دنبال کند. این کار شجاعت زیادی می‌خواهد که در هر شخصیتی وجود ندارد. نمونۀ این مورد را پیش از این در مقاله‌ی جیم مکنزی دیده بودیم که با شجاعت تمام از استودیوی ناتان لاو (Natan Love) شعبۀ آمریکایی استودیوی آردمن (Ardman studio) رفت تا آرزوهای شخصی خود را دنبال کند.
البته در جوامعی که ثبات اقتصادی وجود داشته باشد افراد به راحتی می‌توانند بدون غم نان به دنبال کردن رویاهای خود بپردازند. همچنان که سهراب سپهری هم با این که کارمند رسمی شرکت نفت بود آن را رها کرد و به نقاشی و سرودن شعر پرداخت. ولی امروزه با وجود شرایط اقتصادی بدی که بر جهان حکمفرماست به سختی می‌توان چنین ریسکی را وارد زندگی کرد.
- گذشته از ویژگی‌های شخصیتی، ایده‌های Kevin ذهن را درگیر می‌کند و فهم آنها قدرت تخیل قوی لازم دارد. نکتۀ قابل توجه این که وقتی فهم ایده‌ها برای بیننده با یک بار دیدن دشوار باشد، پردازندۀ ایده حتما باید در درجۀ بالاتری از خلاقیت و نبوغ قرار داشته باشد.
- پیشرفت ویژگی مهم کارهای Kevin است. حرکت سادۀ عینک بر روی صورت جزو اولین ویدئوهای اوست که در سال ۲۰۰۵ آپلود کرده است. ولی اکنون ویدئوهایی که می‌سازد پیشرفته و طرح‌ریزی شده است و به سادگی روزهای اولیۀ حرفۀ او نیست.
- در یک کلام: Kevin در کسب‌وکار شخصی خود موفق است و با ساخت تیزرهای تبلیغاتی درآمدزایی می‌کند و فالوئر میلیونی هم دارد.
صحبت ماقبل آخر
نابغه‌های جهان! دور هم جمع شوید و فیلم بسازید
نمی‌دانیم برنامۀ کِوین برای آیندۀ شغلی‌اش چبست. ولی به شخصه دوست داریم این همه خلاقیت و نبوغ در شاهکاری سینمایی خرج شود. ویدئوهای کوتاه اینستاگرامی شاید بستری برای معروفیت و سرگرمی باشند، ولی تاثیر آنها به اندازۀ مدت زمان آن‌هاست، حالا شاید کمی بیشتر. اما فعلا ویدئوهای کِوین عمیق نیستند و داستانی ندارند.
در یک شاهکار ادبی یا سینمایی اما، ماندگاری خوبی وجود دارد که حیف است افراد خلاق و نابغه‌ای مانند کِوین وارد این حیطه نشوند. البته می‌دانیم که تولید بزرگترین پروژه‌های استودیوهای معروف هم به دلیل کسر بودجه با شکست مواجه و متوقف شده‌اند.
ولی هرچه باشد ما دنبال کنندگان حرفه‌ای استاپ موشن هستیم و به همین دلیل در سایت ایستانما جمع شده‌ایم تا در مورد شاهکارهای استاپ موشن حرف بزنیم. پس نمی‌توانیم جلوی احساسات خود را بگیریم و نگوییم: دوست داریم بیشتر و بیشتر فیلم ببینیم. لطفا فیلم‌های خوب بسازید و ما را شگفت زده کنید.
صحبت آخر
در مورد مقایسۀ تحصیلات دانشگاهی در کشور ما و کشورهای دیگر نیز باید نکته‌ای را یادآور شد. هم در مورد کرستن لپور (Kirsten Lepore) و هم کِوین پری (Kevin Parry) و اغلب انیماتورهایی که در سایت ایستانما معرفی شده‌اند، نقطۀ مشترکی وجود دارد و آن هم این است که دانشگاه‌هایی که این افراد در آنها درس خوانده و فارغ التحصیل شده‌اند کیفیت بالایی دارند.
این افراد تنها با اکتفا به پروژۀ پایان‌نامۀ خود توانسته‌اند در بهترین پوزیشن‌‌ها و مهمترین استودیوها جایگاه مناسبی به دست آورند. باید دید آیا همین کیفیت در کشور ما برای افرادی که وقت و جوانی خود را در دانشگاه‌ها می‌گذرانند وجود دارد یا خیر؟ درست است که در تمامی مواردی که گفته شده، تلاش، سماجت و افراط در کار بیشترین تاثیر را در موفقیت آنها داشته ست، اما سوال این است: آیا کیفیت زندگی در کشور ما به جوانان اجازه می‌دهد تا تمام انرژیشان را بر روی کار و پروژۀ خود بگذارند و کار قابل قبولی در پایان تحصیلاتشان ارائه دهند؟
ساخت استاپ موشن جالب با آب
ویدیوی فوق العاده اسرار درون میوه ها
آموزش ساخت استاپ موشن به زبان انگلیسی کاری از Kevin Parry
برچسب‌ها:Influencer, Kevin Parry
مطالب پیشنهادی:
قوانین ارسال دیدگاه در ایستانما