همه چیز درباره جیم مکنزی (Jim McKenzie)، مجسمه سازی با طعم استاپ موشن!
فکر می‌کنید یک مجسمه ساز چقدر می‌تواند در اینستاگرام بیننده داشته باشد؟ آیا ارزش دارد که هنرمند مجسمه ساز وقت خود را در اینستاگرام سپری کند و کار هنریش را در این پلتفرم عرضه کند؟ اگر بگوییم یک مجسمه ساز آمریکایی در اینستاگرام بیش از ۴۰۰ هزار فالوئر دارد باور می‌کنید؟ او دقیقا می‌داند چکار کند تا بتواند بدون هیچ گونه حاشیه سازی و فقط با هنر خود، بینندگان را مجذوب کند.
با این که اینستاگرام هم‌اکنون پر از نقاشان و مجسمه سازانی است که به این پلتفرم به عنوان مدیای شخصی و نمایشگاه انفرادی نگاه می‌کنند و بینندگان ممکن است از دیدن این همه کار شبیه به هم خسته شده باشند، اما خاص بودن همیشه موثر است و کار خاص مداوم می‌تواند به خوبی هنرمند را برجسته و ممتاز کند.
تماشای ویدیوی ساخت مجسمه the monster's mother توسط جیم مکنزی
اگر صفحۀ شخصی جیم مکنزی (Jim McKenzie) را باز کنید، در نگاه اول متوجه خواهید شد که او ارادت و توجه خاصی به تم هالووین دارد. حتی مدتی شایع شده بود که او پسر تیم برتون است! او به شدت با این مساله مشکل داشت و بارها تاکید کرد که پسر تیم برتون را دوست دارد و با او کمابیش در ارتباط است اما هیچ هنرمندی دوست ندارد که با هنرمندان دیگر مقایسه شود و دلش می‌خواهد که در روند فعالیت خود یونیک باشد و کسی فکر نکند که او کارهایش را با الهام از دیگران ساخته است.
او سال‌ها در شعبه آمریکایی استودیوی آردمن (Ardman Animations Studio) که ناتان لاو (Nathan Love) نام دارد انیماتور و فیلمساز بوده است. البته جیم مکنزی در سال ۲۰۱۸ علیرغم میل باطنی و با وجود این‌که علاقۀ خاصی به کار در این استودیو داشت، طی ویدیویی دریوتیوب، جدایی خود را از این استودیو اعلام کرد.
در هنر جیم مکنزی همین بس که بیننده می‌ترسد به مجسمه‌های او دست بزند و آن‌ها ناگهان زنده شوند و واکنشی نشان دهند. پرداختن بیش از حد به جزییات مانند چین و چروک لباس کاراکترها، تراشه‌های چوب‌ها، موهای بدن سگ‌ها و پرهای پرندگان، بافت پارچه‌ها، درخشش چشم‌ها و ایدۀ پشت همه این‌ها، معرف شخصیت ریزبین و متفکر هنرمندی است که این آثار از زیر دست او بیرون آمده‌اند.
صورت‌های مجسمه‌های جیم مکنزی حالتی دارند که انگار کلمه‌ای را بر زبان آورده‌اند و عکسی از آن‌ها گرفته شده و کلمه بعدی در همین لحظه ادا خواهد شد. بعضی از مجسمه‌های او در حالتی هستند که انگار همین الان می‌خواهند سر خود را برگردانند و در چشمان ما نگاه کنند و حرف خود را ادامه دهند، یا چیزی را نشان ما بدهند. در یک کلام: انگار زنده و از جنس خود ما هستند و نه از خمیر جادویی بلکه از پوست و گوشت ساخته شده‌اند.
جیم مکنزی هنرمندی است که کار و تخصص اصلی او مجسمه سازی است و از استاپ موشن برای معرفی کارهایش استفاده می‌کند. به این ترتیب شما نمی‌توانید برای دیدن استاپ موشن‌های جیم مکنزی به سینما بروید و بلیط بخرید و روی صندلی بنشینید، بلکه او این فیلم‌ها را در صفحه اینستاگرامش قرار می‌دهد و طی آن در چند ثانیه مجسمه‌های خود را معرفی و به نحوه ساخت آن اشاره می‌کند.
در حال حاضر بسیاری از هنرمندان که در کار ساخت هنرهای تجسمی هستند برای نشان دادن روند کار خود و زحماتی که برای ساخت آثارشان متحمل می‌شوند از مدیای استاپ موشن استفاده می‌کنند. هنرمندانی مانند سفالگران، منبت کارها، سازندگان زیورآلات و … می‌توانند با استفاده از استاپ موشن و با بهره‌گیری از طنزی که در این نوع مدیا وجود دارد با سرعت خوبی کار خود را معرفی کنند.
استاپ موشن به دلیل نحوۀ تولید منحصر به فرد و خاصش که با عکس سر و کار دارد این امکان را به هنرمندان می‌دهد تا با حذف جزییات و انتخاب بخش‌های مهم کار خود، فیلمی بسازند که به بیننده نشان دهد که اثر هنری‌شان چگونه ساخته شده است.
بنابراین جیم مکنزی مانند تیم برتون (Tim Burton) و هنری سلیک (Henry selick) سازندۀ فیلم‌های سینمایی (feature film) نیست. بلکه شما با دیدن فیلم‌های چند ثانیه‌ای او در اینستاگرام با نحوه ساخت مجسمه‌هایش آشنا می‌شوید.
اولین پست جیم مکنزی در سال ۲۰۱۲ در اینستاگرام بارگذاری شد و ۲۱ عدد کامنت دریافت کرد. ولی هم‌اکنون به خاطر مجسمه‌های شگفت انگیز و بی‌نظیرش بیش از ۴۰۰ هزار نفر فالوئر دارد.
تماشای ویدیوی ساخت مجسمه Dreaming Jim McKenzie توسط جیم مکنزی
از زندگی شخصی جیم مکنزی چه خبر؟
جیم مکنزی متولد ۱۹۸۹ در نیویورک است. او از کودکی علاقۀ خاصی به انیمیشن سازی داشت و تحت تاثیر غول‌های انیمیشن سازی دنیا که در آمریکا قرار دارند، در هشت سالگی توانست چند عکس از یک مجسمۀ خمیری بگیرد و با استفاده از پاورپوینت آن‌ها را در حالت پرزنتیشن (presentation) به هم بچسباند و فیلمی هرچند ضعیف اما خلاقانه بسازد.
جیم از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۴ در مدرسه ویژوال آرت (School of Visual Arts- SVA) هنر خوانده است و در دپارتمان هنرهای رایانه‌ای مشغول کسب آموزش‌های تکمیلی بوده است. جهت اطلاع آن دسته از کسانی که کمبود جا و امکانات را بهانه‌ای برای شروع نکردن کار هنری خود می‌دانند بگوییم که جیم مکنزی با این درجه از هنر و مهارت، هنوز استودیوی شخصی ندارد و کارگاه هنریش کنار تختخوابش برپاست. واقعا شرمنده‌ایم که اسطوره‌ها را ویران می‌کنیم ولی واقعا برای شروع کار هنری فقط باید شروع کرد و بقیه حرف‌ها تنها بهانه هستند.
آموزش ساخت مجسمه دختر توسط جیم مکنزی
خط مستقیم به سمت یک هدف؟ یا حرکت زیگزاگی بین هنرها؟
جیم مکنزی با این که در هنر خود به درجۀ بالایی از مهارت رسیده است، هنوز هم نمی‌داند که قدم بعدیش در زندگی چه خواهد بود. زیرا از همان کودکی خود را به یک هدف محدود نکرده و همیشه به دنبال تجربۀ عرصه‌های جدیدی بوده است. مثلا در ۱۲ سالگی دلش می‌خواسته فیلمساز شود. در ۱۶ سالگی دوست داشته موزیسین شود. در ۱۹ سالگی دلش می‌خواسته عکاس شود و با فتوشاپ به صورت حرفه‌ای کار کند. در ۲۱ سالگی آرزو داشته افکتور و سازندۀ جلوه های ویژه تصویری (ویژوال افکت -Visual Effects) شود، و به همین منوال. جالب است که او در طول عمر خود به همه این حیطه‌ها سر زده و در هر کدام از آن‌ها صاحب تجربه‌ای شده است.
ولی هر وقت که حس کرده در حیطه‌ای به تکرار رسیده، قدم به حوزۀ بعدی گذاشته و خود را وادار کرده که میله‌های زندان را بشکند و از محیطی که مدتی در آن بوده فرار کند و به محیط تازه‌تری پا بگذارد و تجارب تازه‌تری کسب کند. او در ویدیوی پرسش و پاسخی (Q&A) گفته که ممکن است مجبور شود برای گذران زندگی خود کنار خیابان سوپ بفروشد ولی باید سختی‌های جدایی از استودیوی ناتان لاو را تحمل کند تا برنامه‌های جدیدی را که در سر دارد اجرا کند.
تنها چیزی که او در آن بسیار پابرجا بوده و هرگز آن را ترک نکرده ، خود کارکردن است. جیم مکنزی با این که سن کمی دارد تجربیات زیادی را پشت سر گذاشته و در هر کدام از حیطه‌های کاری خود پرکار ظاهر شده است. او حتی تابلوی شب پر ستاره (De sterrennacht) ون سان ونگوگ (Vincent Willem van Gogh) هنرمند پست امپرسیونیسم را با معرق کاشی کار کرده است و از این جهت می‌توان گفت که راز و رمز موفقیت او افراط در کار کردن و دست و پنجه نرم کردن با انواع مواد و وسایل است.
او در پاسخ به این پرسش که این همه ایده از کجا می آید می‌گوید وقتی چیزی به ذهن شما می‌رسد، مغز شما را تسخیر می‌کند و شما چاره‌ای ندارید جز این که آن را بسازید تا روح خود را آرام کنید.
تماشای ویدیوی ساخت مجسمه The Scarecrow توسط Jim McKenzie
خلاقیت های شغلی Jim McKenzie
جیم مکنزی برای شناساندن هنرش به دیگران نیاز به شناختن فضای مجازی دارد. هنرمند بدون مخاطب نمی‌تواند وجود داشته باشد. بنابراین جیم مکنزی هم مجبور است یا دلش می‌خواهد که با مخاطبانش کنش و واکنش (اینتراکشن) داشته باشد. او برای برقراری ارتباط دو طرفه با فالوئرهای خود تا کنون اقدامات موفقیت آمیز زیادی انجام داده است که کاملا مبتکرانه بوده و پاسخ خوبی هم از این اقدامات دریافت کرده است.
یکی از کارهایی که جیم مکنزی جهت شناساندن هنر خود به مخاطبان کرده برگزاری ورک شاپ های هنری و آفرینش به صورت زنده در حضور جمعیت بوده است. پیش از شیوع ویروس کرونا که می‌شد ورک شاپ هایی با حضور جمعیت برگزار کرد، جیم هم با وسایل و تجهیزات خود به نمایشگاه‌ها و سمینارهای مختلف می‌رفت و در حضور جمعیت و جلوی چشم بینندگان حاضر در سالن، مجسمه می‌ساخت و یا نقاشی می‌کشید. این همایش‌ها گاهی در مدارس مربوط به افراد دارای بیماری‌های خاص مانند سندروم داون و یا سایر بیماری‌ها انجام می‌شد که حالت عام المنفعه داشت و در شناساندن هنرمند به مخاطبان تاثیر بسزایی داشت.
یکی دیگر از کارهایی که جیم با استفاده از صفحۀ اینستاگرام خود انجام داده است ساخت مجسمۀ چهرۀ چند تن از فالوئرهای خود و سورپرایز کردن آن ها با اهدای همان مجسمه به آن‌هاست. این عمل نه تنها از او چهره‌ای مردمی و مخاطب محور نشان داد، بلکه سبب هجوم فالوئرها به سمت صفحۀ اینستاگرام او شد و او را بیش از پیش به مخاطبان معرفی کرد.
او در نمایشگاه‌های انفرادی و مشارکتی‌ای که داشت مجسمه‌هایی از افراد معروف دنیا درست کرد تا به دیگران ثابت کند که یک سر و وگردن از بقیه هنرمندان بالاتر است. البته او در واقعیت دست می‌برَد و آن را با خیال و فانتزی تلفیق می‌کند تا اثری ارائه دهد که از هر نظر شخصی باشد و نشان دهد که ایدۀ آن کاملا یونیک و منحصر به فرد است.
در یکی از نمایشگاه‌ها او سردیس کوئنتین تارانتینو (Quentin Tarantino) کارگردان معروف آمریکایی را با کمی سیمان و آشغال و خمیر جادویی ساخت که بسیار شبیه خود تارانتینو بود. ولی او به این بسنده نکرد و برای او داستانی در ذهنش ساخت که در مجسمۀ تارانتینو نمود پیدا کرده بود. او چهرۀ این فیلمساز را با داستان نقاش سده نوزدهم، یعنی ونسان ونگوگ تلفیق کرد و یک گوش او را برید و با کمی رنگ قرمز تصویری دلخراش از جراحت و زخم و خون پدید آورد.
استاپ موشن های مکنزی
جیم مکنزی در مجموع ده استاپ موشن دارد که در صفحۀ یوتیوب خود بارگذاری کرده است. همانطور که در اول این مقاله اشاره کردیم، این استاپ موشن‌ها به نحوۀ ساخت آثار جیم اختصاص دارد و داستان خاصی ندارد.
استاپ موشن‌های جیم به روند ساخت مجسمه‌های برتر و مشهور او اشاره دارد. او در این استاپ موشن‌ها با چند حرکت و اشاره کلی جزییات به داستان اضافه می‌کند
او برای ساخت استاپ موشن دوستی با مرگ (Friends With Death) حدود ۷۰۰۰ عکس را به هم چسباند تا بتواند این ویدیوی ۴ دقیقه‌ای را بسازد. همچنین ساخت مجسمه مترسک دو سال طول کشید زیرا او همزمان مشغول فعالیت در زمینۀ دیگری بود و وقت کافی برای کار مستمر روی این مجسمه را نداشت. ولی ویدیوی آن حدود سه دقیقه بیشتر طول نمی‌کشد.
از نظر صاحب نظران چنین ویدیوهایی که روند کار را به این سرعت نشان می‌دهند و سختی‌هایی را که یک هنرمند برای آفرینش کار خود میکشد حذف می‌کنند ، نوعی خیانت به دنیای هنر محسوب می‌شود. زیرا افراد مبتدی دچار توهم می‌شوند که آن‌ها هم می‌توانند بدون آموزش دیدن و با کمترین مهارت و با سرعتی چشمگیر کار کنند و به اوج قله‌های هنری برسند.
تماشای ویدیوی ساخت مجسمه Friends With Death توسط Jim McKenzie
برچسب‌ها:Influencer, Jim McKenzie
مطالب پیشنهادی:
قوانین ارسال دیدگاه در ایستانما