استاپ موشن‌های پر تلاطم Lawrence Becker زیر ذره بین
سمپلر تایمز (Sampler Times) یک پدیده در دنیای استاپ موشن است. گردانندۀ این دنیا ارباب بادها و برگ‌هاست، کدو تنبلی را تبدیل به جادوگری پیر می‌کند، اسپایدرمن را به رقص تیک‌تاک وامی‌دارد و همراه با بازیکنان NBA پرتاب‌های سه امتیازی انجام می‌دهد.
در این جهان کوچک، ویلی اسمیت با ضربات شمشیر، کدویی را حکاکی می‌کند و موزیک‌ویدئوهای نمدی و کاغذی و مسابقات بسکتبال خمیری حسابی حال ما را جا می‌آورند. شما هم با ما در این مقالۀ شبکۀ ایستانما همراه شوید تا با هم مسحور چیره‌دستی این انیماتور برجسته شویم.
استاپ موشن های خلاقانه با پنیر اثر Lawrence Becker
لارنس بِکِر (Lawrence Becker) گردانندۀ صفحۀ سمپلر تایمز، ستارۀ اپلیکیشن تیک‌تاک (Tik Tok) است و در آن‌جا یک میلیون فالوئر و ۳۲ میلیون لایک دارد. همچنین گیف‌های بِکِر در موتور جستجوی گیفی (Giphy) در مجموع ۷ میلیارد ویو داشته است.
صفحۀ سمپلر تایمز نمایشگر رشد و پیشرفت انیماتوری خود آموخته است. سادگی ویدئوهای آغازین او در مقابل استاپ موشن‌های پیشرفتۀ امروزش، ثابت می‌کند که کار و تلاش همیشه اثربخش است. او کارش را از سال ۲۰۱۳ آغاز کرده ولی مطمئنا ایده‌های درخشان و نبوغ ذاتی‌اش بوده که او را به اینجا رسانده است.
-
-
متریال مورد علاقه
-
لارنس بِکِر با هر ماده‌ای که بشود بر آن چاقو کشید یا با قیچی بتوان آن را برید استاپ موشن درست می‌کند. فرقی ندارد که نمد باشد یا کدو تنبل یا پنیر چدار. او می‌تواند با همین نمدهای ساده – که ما حداکثر با آن کولاژ درست می‌کنیم– برای برنامۀ تاک شوی جیمی فَلِن (Jimmy Fallon) تیتراژ بسازد. سایت نرم افزار دراگون فریم (Dragonframe) در صفحۀ اصلی‌اش همین ویدئوی لارنس را قرار داده است تا ثابت کند نرم افزاری ساخته که کارایی بالایی دارد.
-
-
بیوگرافی
-
لارنس بِکِر در ۷ دسامبر ۱۹۸۱ در نیویورک متولد شده و از کودکی به استاپ موشن علاقه داشته است. او اکنون در پورتلند اوریگان زندگی می کند. لارنس از ۱۴ سالگی در ساخت استاپ موشن‌های کوتاه دست داشته و ویدئوی او که در ۱۸ سالگی ساخته در صفحه‌اش لایک‌های زیادی دریافت کرده است. در این ویدئو لارنس به کمک جادوی استاپ موشن پرواز کنان به سمت تور بسکتبال می‌رود و توپ را وارد حلقه می‌کند.
لارنس بِکِر اینفلوئنسر است و زندگیش را از راه نمایش هنر خود در صفحات مجازی‌ش با نام سمپلر تایمز (Sampler Times) تامین می‌کند. او انیماتوری‌ست که با ساخت تیزرهای تبلیغاتی برای بزرگترین برندهای دنیا مانند Twitter, BBC, ESPN, Heineken, Nickelodeon, Coca-Cola ,Cisco, Microsoft, Samsung معروف شده است.
یکی از علائق او ساخت موزیک ویدئو برای بندهای معروف موسیقی است. شاید قبلا موزیک ویدیو Treacherous اثر Wallows ساختۀ دست این هنرمند را در سایت ایستانما دیده باشید.
آغاز راه
لارنس رشد مهارت خود را مدیون اپلیکیشن واین (vine) می‌داند. این اپلیکیشن که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، فضایی برای آپلود و اشتراک‌گذاری ویدئوهای ۶ ثانیه‌ای در اندروید و آیفون داشت. لارنس توانست با استفاده از امکانات این اپلیکیشن در کار و حرفۀ خود پیشرفت کند. توییتر در سال ۲۰۱۷ این اپلیکیشن را خرید و آن را خاموش کرد تا رقیب اصلی خود را حذف کند. البته ویدئوهای موجود در واین همچنان در دسترس هستند ولی ویدئوی جدیدی نمی‌توان در آن بارگذاری کرد. بیشتر کات‌اوت‌های نمدی لارنس در این اپلیکیشن ساخته شده‌اند.
لارنس با الهام از امکانات اپلیکیشن واین ویدئویی با عنوان More ساخته که در صفحۀ اینستاگرامش موجود است. این ویدئو جایزۀ تریبِکا (Tribeca) در بخش فیلم‌های ۶۰ ثانیه‌ای را برای لارنس به ارمغان آورده است.
نگاهی به چند ویدئوی کوتاه و درخشان:
به طور کلی گیف‌های اولیۀ لارنس ایده‌های عجیب‌تر و بانمک‌تری داشتند ولی در ویدئوهای جدید، او در اجرا و تکنیک مهارت کم‌نظیری پیدا کرده است و دیگر آن لارنس قبلی نیست. تمامی آن ایده‌ها حالت کارورزی و تمرینی داشتند و حالا لارنس به درجه‌ای از مهارت رسیده که برای غول‌های بزرگ تیزر می‌سازد.
یکی از کاراکترهای بانمک لارنس مرد چاقی به نام بارت چاق است که در برکه‌ای مشغول شستشو است. او در هر حالتی مشغول کار خود است و بیخیالی او باعث می‌شود که اتفاقات دور و بر خود را نادیده بگیرد. در این ویدئوی ۷ ثانیه‌ای موتوری از روی سرش می‌پرد، سوپرمن به سرعت به سمتش می‌آید، پرنده‌ای از روی شکمش پرواز می‌کند و هیچ کدام باعث نمی‌شود که بارت دست از شستشو بردارد. دست آخر شهاب سنگی به زمین برخورد می‌کند و کل کرۀ زمین از بین می‌رود و شستشوی بارت هم متوقف می‌شود. در کپشن این ویدئو یک جملۀ سخت‌ادا یا تانگ توییستر (Tongue Twister) نوشته شده تا خواننده با چند بار گفتن آن دچار لغزش زبانی شود.
Fat Bart bathes everywhere
استاپ موشن های بی نظیر با طعم کدو تنبل اثر Lawrence Becker
در یک ویدئوی دیگر لارنس با یک همبرگر مورتال کمبت بازی می‌کند. آن‌ها آنقدر با هم می‌جنگند تا بالاخره لارنس پیروز می‌شود و به عنوان ضربۀ نهایی یا فینیشر، حریف خود را یک لقمۀ چپ می‌کند و می‌خورد.
لارنس اعتقاد دارد که تلویزیون عامل انحطاط بشر است. او این معنا را در ویدئویی نمایش داده است که تلویزیونی از آسمان مانند شهاب سنگی به زمین برخورد کرده و آمریکا را با خاک یکسان می‌کند. در کپشن نوشته شده: یک مستند علمی که نشان می‌دهد تلویزیون آمریکا را ویران می‌کند. حق با مادران بود.
لارنس در ویدئوی تلاش برای پنهان کردن شخصیت دیزنی‌وار، (Trying to hide Disney side) ، دیدار خود با سیندرلا را کتمان می‌کند. مادرش از او می‌پرسد آیا تو فنجان‌ها را خشک کرده‌ای؟ او پاسخ منفی می‌دهد و به سبک پینوکیو دماغش دراز می‌شود. سپس مادر می‌پرسد پس سیندرلا اینجا بوده؟ او باز هم کتمان می‌کند و این بار دماغش آنقدر دراز می‌شود که پرنده‌ای روی آن لانه می‌سازد.
مجموعه استاپ موشن های claymation لارنس بِکِر
مجسمه سازی: یکی دیگر از مهارت‌های لارنس
لارنس بِکِر مجسمه‌سازی درجه یک است. او توانسته با یک قالب ۱۸ کیلیویی پنیر چدار، سردیس والاس (wallace) کاراکتر اصلی انیمیشن والاس و گرومیت را برای تبلیغات یک شرکت لبنیات خلق کند. یک شرکت لبنیات برای تبلیغ خود یک قالب ۱۸ کیلیویی پنیر چدار برای لارنس فرستاد و لارنس هم استاپ موشن جذابی از نحوۀ حکاکی سردیس والاس ساخت که در آن مهارت بالایش در مجسمه‌سازی را به نمایش گذاشته بود. این ویدئو آنقدر کیفیت بالایی داشت که اکانت رسمی استودیوی آردمن (Aardman Animations) در توییتر با تبریک روز جهانی پنیر چدار، آن را ریتوییت کرد. این ویدئو ۶۰ هزار بار دیده شده است.
او با بقیۀ پنیرها، سردیس یکی از مشهورترین آشپزهای جهان یعنی آنتونی بوردین (Anthony Bourdain) را ساخته است که این ویدئو هم سروصدای زیادی به پا کرد و به هر چه بیشتر معروف شدن لارنس کمک کرد. او در کپشن این ویدئو نوشت: زمانی که من در نیویورک کار می‌کردم هر روز تیزرهایی برای برنامه آشپزی آنتونی می‌ساختیم و اوقات بسیار خوشی را با پروژۀ او سپری می‌کردیم. درگذشت آنتونی بوردین برای من این پیام را داشت که هر قدر هم که زندگی افراد از نظر شما کامل و خوب به نظر برسد باز هم مشکلاتی دارند که شما از آن خبر ندارید. من هم چند سال پیش ناپدری‌ام را که خیلی برایم عزیز بود در یک حادثۀ خودکشی از دست دادم و حالا آرزو می‌کنم که ای کاش با او بیشتر حرف زده بودم. پس با هم مهربان باشید و احوال یکدیگر را جویا شوید. با هم حرف بزنید.
آنتونی بوردین معروفترین آشپز و توریست جهان بود و کتاب‌های آشپزی معتبری نوشته بود. او به دلایل نامعلومی در اوج شهرت و ثروت در کاخ محل زندگیش خودکشی کرد.
سردیس‌های سخنگوی او که بیشتر با کدو تنبل تراشیده شده‌اند بسیار جذاب و چشمگیر هستند. معروفترین آن‌ها سردیس دونالد ترامپ (Donald J. Trump) رییس جمهور پیشین آمریکاست که لارنس با کدو تنبل ساخته و هشتگ ترامپکین (#trumpkin آمیزه‌ای از ترامپ + پامپکین یا همان کدو) را در اینستاگرام و یوتیوب ترند کرده است.
در یک کلام می‌توان گفت لارنس بِکِر سراپا چشم است برای بهتر دیدن اطراف خود. او هیچ یک از اتفاقات محیط زندگیش را نادیده رها نمی‌کند. دنیای لارنس دنیایی متنوع و سرشار از هیجان است. او فعال اجتماعی است و اتفاقات سیاسی را دنبال می‌کند، و عاشق موزیک و بسکتبال است، برای لیگ‌های فوتبال تیزر می‌سازد و به طور کلی نسبت به هیچ یک از اتفاقات دور و بر خود بی‌تفاوت نیست و همۀ واکنش‌هایش را در قالب استاپ موشن در صفحه‌اش بارگذاری می‌کند.
فعالیت اجتماعی و سیاسی
در زمان مرگ دلخراش جورج فلوید (George Floyd) فرد سیاهپوستی که به دست پلیس آمریکا کشته شد، لارنس هم به جمع هشتگ‌گذاران #BlackLivesMatter پیوست و چندین ویدئو نیز در حمایت از رفع تبعیض نژادی در صفحۀ هنری خود پست کرد.
لارنس با استاپ موشن‌های هنرمندانه و ایده‌های نابش دنیای سیاستمداران را به تمسخر می‌گیرد و با طنزهای نابش لوپ‌های خنده‌داری در اثبات بی‌ریشه بودن بحث‌های سیاسی می‌سازد و در کامنت‌های پست‌هایش با موافقان و مخالفان گفتگو می‌کند.
او همچنین در بازسازی چهره‌های سیاستمداران، بازیگران، خوانندگان و بسکتبالیست‌های مشهور با مواد مختلفی مانند خمیر و گل رس و کدو تنبل تخصص دارد و چهره‌های آثارش بینهایت شبیه به چهرۀ واقعی مدل‌هایش است.
مجموعه استاپ موشن ساخته شده با نمد اثر Lawrence Becker
بررسی موزیک ویدئوی نمدی Truth Hurts
لارنس یک موزیک ویدئو برای یکی از خوانندگان رپ ساخته است که حقیقت تلخ است (Truth Hurts) نام دارد. او در توضیح این موزیک ویدئو می‌گوید: “بهترین لحظۀ زندگی من وقتی است که می‌بینم اشیایی که در زندگی عادی حرکت نمی‌کنند در انیمیشن‌هایم زنده می‌شوند و به حرکت در می‌آیند.” ساخت این ویدئو سه هفته طول کشیده است. لارنس برای یافتن ایدۀ ساخت صحنه‌های مختلف این انیمیشن بارها در کنسرت‌های این خواننده شرکت کرده تا بتواند درک درستی از نحوۀ ورود او به صحنه، برخورد با کودکان، لباس‌ها و فیگور او در حین اجرا داشته باشد. در ساخت این موزیک ویدئو دوست لارنس، مایک بنت (Mike Bennet) او را همراهی کرده است.
یکی از بهترین حس‌هایی که لارنس از ساخت این موزیک ویدئو دارد این است که او توانسته تمامی مشخصات و ویژگی‌های شخصی خواننده را در نمد پیاده کند و یک ورژن نمدی از او ارائه دهد! در ضمن حالت ابروهای خواننده کمک بزرگی به بازسازی صحیح چهرۀ او کرده است.
لارنس می‌گوید که پس از ساخت این موزیک ویدئو حالا او یکی از پروپاقرص‌‌ترین طرفداران رپ شده است.
لارنس آنقدر روی ایده‌هایش کار می‌کند تا بالاخره کار به شکل قابل قبولی درآید. او برای بهتر شدن نتیجۀ کار از تکنیک‌های مختلفی مانند شیشه‌های طبقاتی برای عمق دادن به لایه‌های انیمیشن خود استفاده می‌کند. این تکنیک بسیار قدیمی است و اولین بار توسط شرکت والت دیزنی (Walt Disney) در ساخت انیمیشن سفید برفی (Snow white) استفاده شده است و هنوز هم کاربرد دارد. این تکنیک باعث می‌شود علیرغم این‌که همه چیز دوبعدی است ولی در نهایت، کار سه بعدی به نظر برسد و حس خوبی به بیننده منتقل کند.
وب سایت گیفی و بازدید میلیاردی!
اگر با دیتا بیس گیفی (Giphy) آشنا باشید می‌دانید که گیفی یک موتور جستجوگر آنلاین لوپ‌های تصویری بدون صدا یا همان گیف است که می‌توان در آن هزاران ویدئوی کوتاه را دید. لارنس بِکِر در این پلت‌فرم استاپ موشن‌های کوتاه خود را آپلود کرده و موفق شده در مجموع ۷ میلیارد بار دیده شود.
کاربران شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها این گیف‌ها را برای استفادۀ شخصی و ارسال به دوستان خود دانلود می‌کنند.
انیمیشن استاپ موشن Food Compilation اثر Lawrence Becker
انیمیشن ۱۰۰ ثانیه‌ای (More)
همان‌طور که گفتیم لارنس بِکِر با الهام از امکان جدید اپلیکیشن واین (Vine) به ایدۀ این استاپ موشن رسید. در اپلیکیشن واین ویژگی جدیدی اضافه شده بود که این امکان را به یوزر می‌داد تا از کادر ویدئوی مربعی بیرون بیاید و قالب‌های جدیدی را تجربه کند. کاربر واین می‌توانست با فشردن دکمۀ “بیشتر ببینید” (Watch More) ویدئوها و قالب‌های بیشتری را ببیند. لارنس بِکِر با الهام از این ایده انیمیشن More را ساخت تا بیننده با فشردن دکمۀ بیشتر ببینید بتواند بیشتر را ببیند.
استاپ موشن More داستان فردی‌است که با کلنگی زمین را حفر می‌کند و به عمقی تمام نشدنی از زندگی دست می‌یابد. شعار او این است:
There must be more than this
اینجا باید خیلی بیشتر از این وجود داشته باشد
این استاپ موشن توانست در جشنوارۀ تریبکا جایزۀ بهترین فیلم را در بخش فیلم‌های۶۰ ثانیه ای به دست آورد.
ایدۀ این انیمیشن در پی رخ دادن یک تراژدی خانوادگی در زندگی لارنس بِکِر شکل گرفت. این سرخوردگی که در کاراکتر فیلم می‌بینیم ناشی از سرخوردگی خود انیماتور در زندگی واقعی است. ناپدری او که ۲۰ سال در کنار هم زندگی کرده بودند به ناگاه خودکشی کرد و ساخت یک کار هنری تنها راهی بود که می‌توانست به لارنس امیدی برای ادامۀ زندگی ببخشد.
فضای سیاه این ویدئو بینندگان را به یاد بازی رایانه‌ای لیمبو (Limbo)می اندازد که فضایی سیاه و سایه‌وار دارد. (نمونۀ دیگر آن بازی وکتور (Vector) است که سایه‌های دزد و پلیس به دنبال هم می‌دوند). البته لارنس اعلام کرده که ویدئوی خود را پیش از انتشار این بازی ساخته است. او می‌گوید که این باعث افتخار است که ویدئوی او مردم را به یاد بازی موفقی چون لیمبو می‌اندازد ولی او تنها به این دلیل فضای سیاه را برای انیمیشن More انتخاب کرده که کاراکتر خود را به دنیایی وهم آلود بیندازد و بتواند در سرنوشت کاراکتر تعلیق ایجاد کند. انتخاب این سیاهی نتیجۀ بارها آزمون و خطا و به ضرورت مفهوم انیمیشن بوده است.
پایان بندی درخشان این ویدئو یکی از بزرگترین امتیازات انیماتوری مانند لارنس است زیرا بیشتر انیماتورها با پایانبندی کار خود مشکل دارند و بیننده را سرخورده می‌کنند.
در این انیمیشن از مواد مختلفی همچون نمد، کاغذ و خمیر استفاده شده است. لارنس انیماتوری است که با متریال‌های مختلفی سروکار دارد و از طرفی محال است که بتواند کاری را دوبار پشت سر هم تکرار کند. او قبلا از این مواد به طور مجزا استفاده کرده بوده ولی تا پیش از این ویدئو هیچ وقت آن‌ها را با هم در یک مجموعه به‌کار نگرفته بوده و از این بابت بسیار راضی است. این انیمیشن فرصت خوبی بود تا بتواند این تلفیق را هم آزمایش کند. مخصوصا خمیر سیاه که آزمایشش را در این ویدئو به خوبی پس داده زیرا در نور پس‌زمینه، اشکالات آن دیده نمی‌شود و نتیجۀ کار به صورت یکپارچه و بسیار عالی درآمده است. لارنس ۳۷ عکس از این ویدئو را در صفحۀ اینستاگرام خود طوری بارگذاری کرده که با بارگذاری پست‌های جدید، لطمۀ چندانی به ترتیب نمایش آن‌ها نمی‌خورد.
ویژگی استاپ موشن‌های سخنرانی‌ها و موزیک‌ویدئوهای نمدی
یکی از مهارت‌های شایان توجه لارنس بِکِر این است که مونولوگ‌های افراد مشهور را با نمد یا خمیر بازسازی می‌کند. در این استاپ موشن‌ها چند ویژگی به چشم می‌خورد:
حفظ ویژگی‌های شخصی افراد در صورتک‌ها:
با این که صورت‌هایی که لارنس با نمد از چهرۀ افراد بازسازی می‌کند بسیار ساده و ابتدایی هستند ولی بینهایت به مدل اصلی شباهت دارند و عجیب است که چند خط و شکل ساده می‌توانند بدون هیچ جزییاتی این همه شباهت ایجاد کنند.
چهره‌هایی که لارنس با کدو تنبل و یا خمیر ساخته جزییات پیچیده‌ای دارند و آن‌ها هم بینهایت شبیه به مدل اصلی هستند.
سینک بودن حرکات لب و دهان با صدای اصلی:
در ویدئوهای سخنرانی لارنس، لب و دهان کاراکتر، به شکل خنده‌داری با ویدئوی اصلی سینک هستند.
پیش از این در پستی در مورد اهمیت لب و دهان در کاراکترهای استاپ موشن صحبت کرده بودیم. داشتن لب و دهان می‌تواند بیش از هر ویژگی دیگری کاراکتر را زنده کند و به آن جان ببخشد. در استاپ موشن‌های لارنس سینک بودن بیش از حد طبیعی لب و دهان کاراکترها آنقدر زیبا و بامزه کار شده که آثار لارنس را یک سر و گردن از بقیۀ انیماتورها بالاتر برده است. مخصوصا که کاراکتر اصلی اصلا قصد نداشته که حرف بامزه‌ای بزند ولی کاراکتر لارنس دقیقا همان حرف‌ها را با چهره و میمیک بامزه و خنده‌داری تکرار می‌کند طوری که ابهت آن کلام از بین می‌رود و تبدیل به جوک بامزه‌ای می‌شود.
شبیه سازی حرکات:
ویدئوهای لارنس بِکِر سرشار از حرکت است. حرکات انفجاری و پرتاب‌های سه امتیازی بسکتبالیست‌ها، رقص‌هایی به سبک تیک‌تاک، شمشیربازی، پرواز، شنا، نوازندگی، فوتبال و حرکات انرژیک و پر تلاطم دیگر باعث می‌شود که ویدئوهای لارنس جذاب و دیدنی شود. تمامی این ویدئوها از روی لایو اکشن اصلی الگو برداری شده و یا اگر نمونۀ لایو اکشنی وجود نداشته لارنس سعی کرده از خودش در حال انجام آن حرکات فیلم بگیرد و آن را الگوی ساخت استاپ موشنش قرار دهد. بیشتر انیماتورها نیز برای ساخت استاپ موشن‌هایی که در آن حرکت وجود دارد مخصوصا حرکات تندی مثل راه رفتن و دویدن و رقص، از همین روش پیروی می‌کنند. از پاتاگراف تا کوین بی پری و کریستن لپور همه برای طبیعی‌تر به نظر رسیدن حرکات کاراکترهای خود، آن‌ها را از روی یک ویدئوی لایواکشن می‌سازند.
ویدئوی تیتراژ تونایت شو (Tonight Show)
در سال ۲۰۱۶ تیم تونایت‌شو با شرکت انیمیشن سازی کارتونا (Cartuna) تماس گرفت و سفارش یک تیتراژ برای برنامه با اجرای جیمی فَلِن (Jimmy Fallon) داد. کارتونا برای این امر لارنس بِکِر را انتخاب کرد. آن‌ها ابتدا یک استوری بورد مقدماتی به تیم سفارش دهنده ارائه دادند و پس از چند ویرایش ساده یک استوری بورد دو بعدی رایانه‌ای طراحی کردند تا سفارش دهنده بتواند در جریان ماوقع قرار بگیرد.
سپس کار با بریده‌های نمد آغاز شد. در این پروژه نمدهای برش داده شده به صورت افقی روی میز شیشه‌ای طبقاتی قرار گرفتند و دوربین عکاسی با یک ریگ افقی بالای کادر نصب شد. برای تولید این کار ۷۰ ساعت مفید زمان صرف شد و بریده‌های نمد تمام استودیو را پر کردند. زیرا باید برای هر ثانیه ۱۵ فریم تولید شود و گاهی اجزای کار، یعنی نمدهای بریده شده باید تعویض شوند تا کار پیش رود.
توضیح آن که برای انیمیشن‌های خمیری ۲۴ فریم در ثانیه می‌تواند گزینۀ مناسبی باشد ولی لارنس برای انیمیت کردن نمد از همین ۱۵ فریم بر ثانیه استفاده می‌کند تا کار فانتزی‌‌تر به نظر بیاید.
یکی دیگر از چالش‌های انیماتور برای تولید این کار، محدودیت زمانی بود زیرا این کار باید در کمتر از یک هفته تحویل داده می‌شد. لارنس در آن زمان به تازگی یک موزیک ویدئوی نمدی را تمام کرده بود و هنوز خستگی از تنش بیرون نرفته بود که این سفارش از راه رسید. بنابراین مجبور شد در عرض دو روز و نیم و بدون لحظه‌ای استراحت این کار را به سرانجام برساند.
بعد از تحویل کار به تونایت‌شو و کمی استراحت، دوباره تیم با لارنس تماس گرفت و درخواست کرد که رنگ پیژامۀ جیمی فلن در آغاز انیمیشن عوض شود. بار دیگر چالش شروع شد و لارنس یک شب تا صبح و فردای آن روز را کار کرد تا بتواند رضایت تیم سفارش دهنده را جلب کند.
در آن زمان این پروژه برای لارنس چالش بزرگی بود و سختی‌های زیادی را به همراه داشت ولی نتیجۀ کار یک پیروزی بزرگ در کارنامۀ لارنس است. حتی الان هر بار که این تیتراژ از شبکۀ NBC پخش می‌شود، لارنس با ناباوری به مانیتور خیره می‌شود تا مطمئن شود که خواب نمی‌بیند.
حرف آخر:
موفقیت یک مسابقه نیست بلکه یک مسیر است. پیروزی رسیدن به قله نیست بلکه توان ماندن در دامنۀ کوهی است که هنرمند آن را طی می‌کند.
برچسب‌ها:Lawrence Becker, Sampler Times
مطالب پیشنهادی:
قوانین ارسال دیدگاه در ایستانما