هلنا اسمیت دیتون (Helena Smith Dayton) ؛ اولین انیماتور زن
هلنا اسمیت دیتون (Helena Smith Dayton) در سال ۱۹۱۶ فعالیتش را در زمینه استاپ موشن و انیمیشن خمیری (claymotion) شروع کرد. این روش ساخت انیمیشن در آن زمان بسیار جدید بود. به همین خاطر وقتی این انیماتور جوان، فیلم رومئو و ژولیت (Romeo and Juliet) را با بازیگران خمیری اش ساخت، بسیار مورد توجه و تحسین قرار گرفت.
هلنا اسمیت دیتون (Helena Smith Dayton)
دیتون، نویسنده و روزنامهنگار، مجسمهساز، فیلمساز، استاپ موشنیست و نقاش بود. این هنرمند آمریکایی حدود ۸۰ سال زندگی کرد. اگرچه بخش زیادی از سالهای زندگی او همراه با گرفتاریهای جنگهای جهانی بود اما او دقیقا همان دورانی میزیست که صنعت نوپای فیلم و انیمیشن روزبهروز درحال پیشرفت بود و تکنیکهای استاپ موشن علاقهمندان زیادی پیدا کرده بود.
ستارههایی مثل ویلیس اوبرایان (Willis H. O’Brien) ، آرتور ملبورن کوپر (Arthur Melbourne-Cooper) – آمریکا ، استوارت بلکتون (J. Stuart Blackton) و آلبرت اسمیت (Albert Smith) – بریتانیا از همنسلان هلنا اسمیت دیتون به شمار میآیند و در آن سالها مشغول ارائه نوآوریهایشان بودند.
ساخت انیمیشن های خمیری، نقطهعطف زندگی هلنا اسمیت دیتون (Helena Smith Dayton)
هرچند دوران فعالیت او در عرصه استاپ موشن بسیار کوتاه بود اما توانست با استعداد و خلاقیت شگفتانگیز و دستهای ظریف و هنرمندش، اتفاقات خوبی را در انیمشنسازی رقم بزند.
این هنرمند در سال ۱۹۱۴، در روستای گرینویچ نیویورک مجسمه سازی را شروع کرد و دوسال بعد، یعنی وقتی ۳۳ سال داشت به طور جدی مشغول ساختن عروسکها و مدلهای خمیری شد. او در دهه های ۱۹۱۰ و ۱۹۲۰ از تکنیک استاپ موشن خمیری استفاده میکرد و با این روش، کار خود را به شکل جذابتری ارائه میداد. آن سالها اگرچه استاپ موشن یک روش شناخته شده بود اما استاپ موشن خمیری، برای خیلیها یک اتفاق تازه در انیمیشن به حساب میآمد.
سال ۱۹۱۷ یکی از سالهای مهم و پرکار زندگی او در زمینه انیمیشن بود. هلنا اسمیت دیتون فیلم رمان معروف رومئو و ژولیت شکسپیر را اواخر همین سال ساخت. فیلم خمیری رومئو و ژولیت شاخصترین اثر این فیلمساز است. البته چندماه قبلتر، اثری از او که در آن مجسمههای در حال حرکت نشان داده میشد در سالن تئاتری در نیویورک به نمایش درآمده بود. هلنا آثار دیگری هم در این سال ساخت که میتوانیم به این موارد اشاره کنیم: Battle of the Suds و Pride Goeth Before a Fall
مدتی بعد، در یک ماهنامه مقالهای درمورد این تکنیک چاپ شد و روزنامهنگار با تمجید فراوان، هلنا دیتون را به عنوان فعال در این عرصه معرفی کرد. واکنش مطبوعات آن روزها و پرداختنشان به این موضوع، اهمیت و تاثیر کار او را به ما یادآوری میکند. البته که ساختههای خمیری این مجسمهساز و انیماتور درواقع هیچ حرکت خودبهخودی نداشتند ، اما به گفته نویسنده روزنامه، همه حرکات آنقدر روان و طبیعی بوند که بسیار باورپذیر و سرگرم کننده بود.
خداحافظی هلنا اسمیت دیتون با استاپ موشن
ابتکار و نبوغ دیتون غیرقابل انکار است اما مسئلهای که درمورد او مطرح میشود این است که او آنطور که باید شناخته نشد و آثار تولیدی او برای نسلهای بعدی باقی نماند. اگر به بهترین وبسایتهای بایگانی فیلم دنیا هم سربزنید متاسفانه نمیتوانید فیلمهای او را پیدا کنید.
دلایل مختلفی برای این قضیه مطرح میشود. عدهای معتقدند جنسیت او دلیل این بهحاشیهرانده شدن در آن سالها بود؛ بعضیها هم میگویندکوتاه بودن مدت فعالیت او در زمینه فیلمسازی و تولید انیمیشن های استاپ موشن، دلیل اصلی این مسئله است.
او بعد از جنگ جهانی اول بیشتر در زمینه نویسندگی رمان، نمایشنامه و نقاشی فعالیت کرد و نقاشیهایش را در یک گالری در پاریس به نمایش گذاشت.
برچسبها:Helena Smith Dayton
مطالب پیشنهادی:
قوانین ارسال دیدگاه در ایستانما