لوگوی ایستانما

همه چیز درباره انیمیشن Save Ralph 2021 – رالف را نجات دهیم

دسته بندی :پایگاه دانش, زیر ذره بین ۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ شبکه‌ی ایستانما 2442

حتما تا الان انیمیشن کوتاه Save Ralph را در اینستاگرام و یوتیوب دیده و با پیام آن آشنا شده‌اید. اگر هم ندیده اید می توانید در ادامه همین مقاله انیمیشن Save Ralph  ۲۰۲۱ را تماشا کنید.

 

 

چند نفر از شما تا قبل از دیدن این استاپ موشن در مورد آزمایش‌های حیوانی داروها و مواد آرایشی چیزی شنیده بودید؟ در این مقالۀ سایت ایستانما می‌خواهیم جنبه‌های مختلف این استاپ موشن زیبا و عوامل موفقیت آن را بررسی کنیم. پس هر کاری دارید کنار بگذارید و با ما همراه شوید.

دوبله فارسی انیمیشن save ralph 2021 - رالف را نجات دهید

کمپین جهانی تحریم تست حیوانی لوازم آرایشی

تا همین لحظه هشتگ #SaveRalph تنها در اینستاگرام و در طول ۲۰ روز حدود ۴۵ هزار بار ترند شده و بعید است کسی آن را ندیده باشد. صداپیشۀ اصلی این انیمیشن تایکا وایتیتی (Taika Waititi) برای اولین بار این هشتگ را در توییتر خود نوشت و به این ترتیب افراد زیادی آن را در صفحۀ خود ریتوییت کردند و این هشتگ جهانی شد.

ویدئوی اصلی رالف در یوتیوب بیش از ۹ میلیون بار دیده شده است که برای ۲۰ روز رقم بالایی است. این ویدئو در روز ۷ آوریل ۲۰۲۱ در صفحۀ The Humane Society of the United States  پخش شده است و نزدیک به ۷ هزار کانال یوتیوب آن را بازپخش کرده‌اند.

Spencer-Susser
Spencer Susser خالق انیمیشن
Taika Waititi
Taika Waititi گوینده نقش اصلی - رالف

داستان Save Ralph از چه قرار است؟

داستان این استاپ موشن ۴ دقیقه‌ای مصاحبۀ موسسۀ Human Society با رالف است که خرگوشی‌ست با یک چشم نابینا، یک گوش ناشنوا و سایر عوارض جسمی. او در ظاهر سرنوشت خود را پذیرفته و به آن رضایت داده است. در صحنۀ آغازین ویدئو، رالف در حال آماده شدن و رفتن به آزمایشگاهی است که کارش آزمایش بر روی مواد آرایشی تازه تولید شده روی حیوانات است. رالف تا چند دقیقۀ دیگر دچار بیماری‌های بیشتر و بدتری خواهد شد و احتمال دارد همان یک چشم سالمش را هم از دست بدهد.

رالف ظاهرا به این وضعیت راضی است و اعلام می‌کند که با آن هیچ مشکلی ندارد ولی در همین حین قطره اشکی از چشم سالمش می‌ریزد. از بخت بد در همان لحظه دست انسانی سقف خانه‌اش را خراب می‌کند و او را برای تست به آزمایشگاه می‌برد تا شرایط بغرنج تر از قبل شود. او با رضایتی ظاهری همراه با شک و تردید، خود را قربانی سلامت انسان‌ها می‌داند و سعی می‌کند با شرایط بد و بی‌رحمانۀ شغل خود کنار بیاید.

در ادامۀ ماجرا، دوستان رالف که آن‌ها نیز در آزمایشگاه به اسارت گرفته شده‌اند، با التماس به رالف پیشنهاد می‌دهند که لااقل از تیم مصاحبه کننده بخواهد این داستان غم انگیز را متوقف کند. و تازه در این لحظه است که رالف به راهی که سخت به آن ایمان داشته شک می‌کند و به دور و برش نگاهی تازه از زاویۀ دید دیگری می‌اندازد. تمام این بدبختی‌ها که رالف در آغاز فیلم با افتخار از آن دم می‌زد بی معنی می‌شود. او دیگر این زندگی را نمی‌خواهد و بالاخره لب به اعتراض باز می‌کند.

صداپیشۀ اصلی این ویدئو تایکا وایتیتی (Taika Waititi) برندۀ یک اسکار و یک گرَمی (Grammy Award) است. در این ویدئو هنرپیشه‌های معروفی به صداپیشگی پرداخته‌اند:

ریکی گراویس (Ricky Gervais) در نقش مصاحبه کننده، و زَک افران (Zac Efron)، اولیویا مان (Olivia Munn)، پوم کلمنتیف (Pom Klementieff)، تریشیا هلفر (Tricia Helfer) و رودریگو سانتورو (Rodrigo Santoro) در نقش خرگوش‌های لابراتوار.

صداپیشگان این فیلم همگی از هنرمندان معروف و برندگان جوایز متعدد اسکار، امی، بفتا و گلدن گلاب هستند و به دنبال اهدافی بشردوستانه در این فیلم حضور یافته‌اند.

کارگردان انیمیشن رالف را نجات دهید اسپنسر ساسر (Spencer Susser) ، متولد ۱۹۷۷ در آمریکا است که پیش از این فیلم سینمایی هشر (Hesher) را با بازی ناتالی پورتمن (Natalie Portman) ساخته است. همچنین انیمیشن کمدی Shiny 2016 نیز اثر شگفت انگیز دیگری از اوست که با تکنیک استاپ موشن ساخته شده است. ساسر، کارگردان این ویدئو گفته که تایکا وایتیتی اولین کسی بوده که برای صداپیشگی این ویدئو با او تماس گرفته شده و او هم به محض شنیدن اهداف این انیمیشن قبول کرده است که در آن به جای رالف گویندگی کند.

ساخت این استاپ موشن یک سال طول کشیده است که بیشتر این مدت صرف انیمیت کردن پاپت‌ها بر اساس استوری بورد شده است. ولی متاسفانه طبق معمول اکثر کارهای هنری، هنرمندانی که در پشت صحنه فعالیت کرده‌اند در سایۀ گمنامی هستند و هیچ نامی از آن‌ها در تیتراژ کار دیده نمی‌شود. ولی در واقع این انیماتورها هستند که بار نرمی و لطافت و یا هیجان فیلم را به دوش می‌کشند. آن‌ها نیروی محرکۀ عروسک‌ها هستند و هنر دست آن‌هاست که این ویدئو را تبدیل به اثری جهانی کرده است.

فقط حالت چشمان رالف را وقتی می‌خواهد در مورد صدای زنگ آزار دهنده‌ای که همیشه در گوش خود می‌شنود صحبت کند، با دقت بیشتری تماشا کنید. همه ما می‌بینیم که چقدر این صحنه زیبا پرداخته شده و درک می‌کنیم که چه مدت طولانی‌ای صرف مطابقت حالت چشمان رالف با واقعیت شده است و با تمام وجود حس می‌کنیم که رالف چه شکنجه‌ای را تحمل می‌کند.

استاپ موشن به داد کمپین رسید

چرا فرمت استاپ موشن برای این مفهوم برگزیده شده است؟ بله. علت آن همان کیفیت گرم و ملموس است که باعث شده پاپت خرگوش، زنده و واقعی به نظر برسد. او دارد ماجراهای خود را برای ما تعریف می‌کند، با مخاطب خود ارتباطی عاطفی برقرار می‌کند و عواطف انسانی را نسبت به این موضوع برمی‌انگیزد. آیا اگر این موضوع در قالب انیمیشنی دو بعدی یا حتی سه بعدی مطرح می‌شد، می‌توانست چنین اثر عمیقی روی مخاطب حداکثری بگذارد و توجه جهانی را به این موضوع جلب کند؟ مسلما سایر قالب‌ها هم می‌توانستند تا حدودی اثر بخشی داشته باشند. ولی شما فقط به این خرگوش نگاه کنید. موهای بدن او در جاهایی تراشیده شده تا دانشمندان بتوانند پمادهایی را که ساخته‌اند روی پوست او امتحان کنند. چشمش در اثر مالیده شدن مواد آرایشی جدید نابینا شده و تمامی دوستانش نیز در آزمایشگاه منتظرند تا به دنبال آزمایش‌های تازه، به بیماری‌های مختلف و عوارض جبران ناپذیری مبتلا شوند و تا پایان عمر زندگی سخت و فلاکت باری را بگذرانند.

تکنیک استاپ موشن به بیننده کمک می‌کند که همذات پنداری بهتری با قهرمان داستان برقرار کند و آن را به شکلی طبیعی درآورد. تنها برای ساخت پوست خزدار پاپت‌های خرگوش پنج هفته وقت صرف شده تا به شکلی قابل باور و ملموس ساخته شود.

در انیمیشن رایانه‌ای سه بعدی برای ساخت موهای بدن خرگوش علیرغم راه درازی که باید پیمود، تنها می‌توان کمی به واقعیت نزدیک شد. از این لحاظ تکنیک استاپ موشن بهترین راه برای ساخت این فیلم با مضمونی جذاب و گیرا بوده است. منتقدان در تحسین نحوۀ ساخت، این فیلم را با آقای فاکس شگفت انگیز (Fantastic Mr. Fox) مقایسه کرده‌اند و اذعان داشته‌اند که این ویدئو بسیار قدرتمند و گیرا است و می‌تواند به راحتی پیام خود را با قدرت و قوت به بیننده منتقل کند.

حتی کسانی که چیزی از موضوع تست‌های حیوانی نشنیده بودند اکنون با دیدن این ویدئو ماجرا را فهمیده‌اند و همین روشن شدن اذهان عمومی می‌تواند کار موسسه‌های حمایت از حیوانات را در ادامۀ راهشان راحت‌تر کند.

در صحنه‌ای از فیلم که رالف مسواک می‌زند، با این که رالف تنها زندگی می‌کند تعداد زیادی مسواک در لیوان جا مسواکی دیده می‌شود. این مسواک ها متعلق به افراد خانوادۀ رالف بوده‌اند که با کشته شدن آن‌ها بدون استفاده مانده‌اند.

روی دیوار اتاق رالف هم تابلوهای طبیعت آویزان شده و در انتهای ویدئو رالف می‌گوید که اگر این تست‌های حیوانی وجود نداشتند او هم می‌توانست مثل همۀ خرگوش‌های دیگر در طبیعت بدود و زندگی عادی‌ای داشته باشد.

زاویۀ دید در انیمیشن

معمولا در ویدئوهای آگاهی بخش، نویسنده و کارگردان قضایا را از زاویۀ دید فرد مورد ظلم واقع شده نشان می‌دهند. در این ویدئو که دیگر کار به نهایت رسیده و ما از زاویۀ دید خرگوش سفید و زیبایی ماجرا را می‌بینیم که پیش از این تمامی افراد خانواده‌اش را در این راه از دست داده است و تا چند لحظۀ دیگر سلامتی‌اش را هم از دست خواهد داد.

این استاپ موشن در قالب یک مستندنما (Mockumentary) ساخته شده است. مستندنما قالبی است که رویدادهای خیالی و نمادین را در قالب مستندی واقعی نشان می‌دهد و معمولا حالت طنز و شوخی دارد. البته انیمیشن رالف هم طنزهایی دارد ولی طنز این انیمیشن بسیار تلخ و گزنده است و دل بیننده را ریش ریش می‌کند. یکی دو صحنۀ فیلم را به هیچ وجه نمی‌توان به حالت عادی تماشا کرد.

بسیاری از مضامین اجتماعی برای مطرح شدن در نزد افکار عمومی یا همان ترند شدن چاره‌ای ندارند جز این‌که در قالبی هنری ارائه شوند. یک اثر هنرمندانه می‌تواند به مضامین اجتماعی چنان اثر عمیقی ببخشد که توجه تمام جهان را به آن موضوع جلب کند. تا کنون مسائل بی‌شماری وجود داشته که با وجود فریادهای فعالان اجتماعی و تلاش‌های خبرنگاران، مددکاران، خیریه‌ها و سازمان‌های مردم-نهاد، باز هم پیام به گوش کسی نرسیده‌است، تا این که بالاخره هنرمندی توانسته با ساخت اثری هنری در آن مضمون، آگاهی عموم مردم را بالا ببرد.

استاپ موشن save ralph تا کنون توانسته توجه میلیون‌ها نفر را به موضوع تست‌های حیوانی مواد و لوازم آرایشی جلب کند. موضوعی که پیش از این به هیچ وجه برای کسانی که خریدار همیشگی این مواد بودند اهمیتی نداشته است. افرادی که مبلغ هنگفتی از سبد خانوار خود را به خرید لوازم آرایش اختصاص می‌دادند، تا پیش از تماشای این استاپ موشن زیبا، به تنها چیزی که اهمیت نمی‌دادند این بود که آیا ماده‌ای که بر روی پوست خود می‌مالم در پروسۀ ساخت خود باعث مرگ حیوانی شده است یا خیر؟

قدمت آزمایش‌های بی‌رحمانه

البته این روی لطیف و شاعرانۀ ماجراست. ماجرای انجام آزمایش روی موجوداتی که از عوارض آنها بی‌خبرند یا نمی‌توانند از خود دفاع کنند قدمتی دیرینه دارد.

در زمان آلمان نازی دانشمندان غیر متعهد و بی‌رحمی در سیستم هیتلری کار می‌کردند که برای انجام تست‌های مرگبارشان نیاز به کیس مطالعاتی داشتند. آنها برای این کار از اسیران غیر نظامی استفاده می‌کردند. پزشکان نازی در توجیه این عمل غیر انسانی خود چنین می‌گفتند که گرچه با انجام این مطالعات عده‌ای عذاب می‌کشند اما در عوض راه برای نجات عدۀ بیشتری هموار می شود!!!

پس از جنگ در سال‌های ۱۹۴۷-۱۹۴۶، دادگاهی در شهر نورنبرگ آلمان به پروندۀ این اتفاقات رسیدگی کرد. این محاکمه‌ها در نهایت منجر به وضع قوانینی برای پژوهش (خصوصا مطالعه بر روی انسان) شد که به نام کدهای نورنبرگ معروفند.

کدهای نورنبرگ به شرح زیر است:

    1. شرکت افراد در پژوهش باید داوطلبانه باشد.
    2. شرکت کنندگان باید با رضایت کامل در پژوهش شرکت کنند.
    3. سود و منفعت حاصل از پژوهش باید بیشتر از مضرات آن باشد.

مناقشات موجود بر سر موضوع‌های این چنینی تمامی ندارد و هر روز روی دیگری از خود را به ما نشان می‌دهد. هم اکنون بسیاری از افراد بدبین و معترض این شبهه را مطرح کرده‌اند که واکسن کرونا هنوز در مرحلۀ تست قرار دارد و عوارض آن مشخص نیست و به همین دلیل دانشمندان به این بهانه که افراد کم‌درآمد/بی‌اطلاع در معرض خطر بیشتری هستند، این تست‌ها را روی آن‌ها انجام می‌دهند تا اگر واکسن تازه تولید شده عوارضی داشت آسیبی به قشر مرفه جامعه نرسد. البته توهم توطئه همیشه وجود دارد و نمی‌توان تمامی این تئوری‌ها را باور کرد. ولی شفاف سازی خود شرکت‌های داروسازی می‌تواند به رفع این ابهام‌ها کمک کند.

آزمایش‌های دارویی به دلایل مختلفی مخفی هستند. لو رفتن طرح برای رقبای تجاری، اعمال خشونت روی حیوانات یا حتی انسان ها، وجود خطراتی برای فرد یا حیوان آزمایش شونده و … از جمله دلایلی هستند که دانشمندان را وادار می‌کند آزمایش‌های خود را مخفیانه انجام دهند.

حتما در فیلم‌های علمی فانتزی دیده‌اید که جلوی در آزمایشگاه‌ها موانع لیزری و دستگاه‌های احراز هویت عجیب و غریب قرار می‌دهند که با تشخیص اثر انگشت، چهره، شبکیۀ چشم و حتی DNA کار می‌کنند و به هیچ فرد غریبه‌ای اجازۀ ورود نمی‌دهند. همین مخفی کاری‌ها باعث ناآگاهی عموم مردم از وجود چنین آزمایش‌هایی می‌شود و به همین دلیل ساخت فیلم‌ها و انیمیشن‌ها و انتشار کتاب های داستان می‌تواند آگاهی بسیار خوبی به مردم جهان بدهد تا از وجود این نوع آزمایش‌ها باخبر و با خطرات آن آشنا شوند.

مفهوم “نتایج خطرناک آزمایش‌های مخفی” پیش از این در فیلم‌های معروف زیادی مطرح شده و توانسته توجه بینندگان را به این موضوع بسیار مهم جلب کند. مانند دکتر فرانکنشتاین (Frankenstein) دکتر جکیل و مستر هاید (Dr. Jekyll and Mr. Hyde) و در انیمیشن‌های طنز و کودکانه‌ای مانند هیولاها علیه بیگانگان (Monsters vs. Aliens) که موجودات تولید شده در آزمایشگاه‌ها دستمایۀ ماجراهای فیلم و کتاب هستند.

یک بام و دو هوای حمایت از حقوق حیوانات

در منطق حیوان دوستی گاهی افراد دچار تبعیض می‌شوند و گزینشی رفتار می‌کنند. مثلا از نظر عموم، ماهی سفرۀ هفت سین در شرایط بدی به سر می‌برد و محروم و بدبخت است اما ماهی سرخ شدۀ سر سفره وظیفه دارد خوراک انسان‌ها شود و حتی باید در شرایط بهتری رشد کند تا ما بهتر بتوانیم گوشتش را بخوریم. دیده می‌شود بعضی‌ها با یک چرخ دستی پر از مرغ و گوشت چرخکرده به سراغ گربه‌های پارک ها می‌روند و به آن‌ها غذا می‌دهند، ولی به همان راحتی با موش‌ها و سوسک‌ها با بدترین و بی‌رحمانه‌ترین روش‌ها مبارزه می‌کنند و همین مبارزۀ غیر اصولی با آن‌ها محیط زیست را آلوده می‌کند.

در مورد تست حیوانی لوازم آرایشی هم اولا لوازم آرایشی‌ای که تست حیوانی نداشته باشند در ایران بسیار کم هستند و به علت شرایط کنونی تحریم‌ها، تهیۀ آن‌ها به راحتی گذشته نیست. ثانیا اگر بخواهیم به این فکر باشیم که از موادی استفاده کنیم که در پروسۀ تولیدشان به هیچ حیوانی آسیب نرسیده باشد دیگر چیزی نمی‌ماند تا بتوانیم اقلا دست و صورتمان را بشوییم!

می‌توان حدس زد علت این رفتار گزینشی این است که گربه، سگ یا خرگوش چشمان معصومی دارد و می‌تواند به چشمان ما زل بزند و گرسنگی و درد و رنج خود را ابراز کند، ولی سوسک اجازه ندارد بیاید و سرش را روی شانه‌های ما بگذارد و از دردهایش بگوید.

نکتۀ دیگر این که کلا این قضیۀ تست حیوانی می‌تواند باب سوءاستفاده را برای بسیاری از شرکت‌های تولید دارو و لوازم آرایشی باز کند. زیرا بعضی از شرکت‌ها تست حیوانی خود را به شرکت‌های دیگر می‌سپارند و در عوض روی بسته بندی محصولات خود با افتخار جملۀ کرولتی فری (Cruelty Free- بدون تست حیوانی) را حک می‌کنند. یعنی هم محصولات خود را روی حیوانات تست می‌کنند و از تاثیرات مادۀ تولیدی خود مطمئنند و هم هزینه‌ای که دریافت می‌کنند برابر با مواد آرایشی بدون تست حیوانی است.

شبکه‌ی ایستانما

در بزرگترین شبکه اجتماعی استاپ موشن ایران عضو شوید... عضویت در پیج اینستاگرام

مطالب پیشنهادی:

قوانین ارسال دیدگاه در ایستانما

  • چنانچه دیدگاهی توهین آمیز باشد و متوجه اشخاص مدیر، نویسندگان و سایر کاربران باشد و در چهارچوب قوانین جمهوری اسلامی ایران نگنجد، در شبکه ایستانما تایید نخواهد شد.
  • چنانچه دیدگاه شما جنبه ی تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد. در صورت تمایل به درج تبلیغات از طریق گزینه ارتباط با ما اقدام نمایید.
  • چنانچه در دیدگاه خود از شماره تماس، ایمیل و آیدی تلگرام استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  • چنانچه دیدگاهی بی ارتباط با موضوع آموزش مطرح شود تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لینک کوتاه:
0