جو رانف (Joe Ranft) که مسئول نظارت بر استوریبورد انیمیشن کابوس شب پیش از کریسمس (The Nightmare Before Christmas) بود، وقتی کار ساخت این انیمیشن کم کم به پایان خودش نزدیک میشد، در یک گفتگوی صمیمانه با تیم برتون، ایدهی داستان عروس مرده را به صورت طرحی خام و در یک خط برای او شرح داد. او میدانست که تیم برتون عاشق این طور ایدههای ترسناک است و هرجا یکی از آنها را ببیند از کنار آن به سادگی عبور نخواهد کرد.
این داستان در اصل بخشی از یک افسانه فولکلوریک یهودی قرن هفدهمی است که “انگشت” نام دارد و شامل چند داستان کوتاه است. این افسانه مربوط به کشور روسیه بوده و در مورد مردی است که در لحظهای که خطبهی عقد او در حال جاری شدن است، حلقهی نامزدیاش لیز میخورد و اشتباها به انگشت یک جنازه میرود. ناگهان خانم جنازه از جا بلند میشود و در ادامهی خطبهی عقد اعلام میکند: قبول میکنم!
داماد بدبخت، عروس ناخواندهاش را پیش یک خاخام محلی میبرد و التماس میکند که مشکل را حل کند. خاخام هم با فتوایی مشکل داماد را حل میکند. او میگوید مردگان نمیتوانند ادعای زنده بودن کنند و کارهایی مانند ازدواج یا دیگر چیزهایی که مربوط به زندگان است را انجام دهند. دراین لحظه عروس بختبرگشته با فریادی گوشخراش، دوباره میمیرد، استخوانهایش از هم جدا میشوند و دیگر نمیتواند از جای خود بلند شود.
رانف از علایق مخاطب خود یعنی تیم برتون خبر داشت و میدانست که او کشته و مردهی این طور ایدههاست و اگر چنین چیزی را بشنود یک لحظه آن را رها نخواهد کرد. همین طور هم شد. چند دقیقه بعد تیم برتون داشت ایده را در ذهن خود برای نمایش روی پردهی بزرگ سینما پردازش و تنظیم میکرد. تیم برتون برای ساخت این فیلم، در داستان اصلی تغییراتی ایجاد کرد. مثلا به فیلمنامهنویسان سفارش کرد فیلمنامه را به سمتی ببرند که بیشتر مناسب تماشا به همراه خانواده باشد. در ضمن فضای اتفاقات فیلم از روسیه به انگلستان دوره ویکتوریایی برده شده است.
همچنین جان آگوست (John August) که عضو تیم فیلمنامه نویسان این انیمیشن بود، بعدها فاش کرد که تیم برتون، اشارات و رد پای یهودیت را از داستان حذف کرده و آن را (مانند سایر فیلمهایش) به سمت زبانی همهفهم و عمومی برده است.
قوانین ارسال دیدگاه در ایستانما